LOKALA BAI ALA EZ?
Orain dela urte batzuk ez ziren lokalak erabiltzen. Gaur egun berriz jende askoek dute lokala. Askoren ustez, ideia txarra da. Nik eta nire lagunek bat daukagu eta eta ez dugu egiten jendeak pentxatzen dituzten gauzak, hau da; erre, edan…. geuk lokala dugu eguraldi txarra egiten duenen denak bertan elkartzeko eta hitz egiteko, baina jendeak zer uste du? alkhola edango dugula? geure kuadriyan badaude gurasoak nun ez diote usten lokalera igotzen pentxatzen duttela gauz txarretan ibiltzen garela, baina beraien iritzia errespetatu behar dugu eta gutako batzuk gora joaten gara eta beste batzuk kalean geratzen dira. Beste aldetik nere iritzia argia da, baiezkoa noski, lokal bat dudalako baino txorakeri bat iruditzen zait zeren denak ez gara igualak, pertxona batzuk erretzen, edaten… ibiliko dira baina adibidez gu ez orduan…. kontrakorik egia esanda ez diot ikusten, seguruenik umeak edaten eta erretzen ibiltzen direnak gurasoak ez dira fidatuko, ez hori bakarrik gutxitan egon zaitezke lagunekin eta modu bat da elkartzeko eta denak batera egoteko, ni adibidez lagunekin elkartzen naiz baina kirol berdina egiten dugulako; arrauna. Baina badago jendea ez direla elkartzen edo gutxitan elkartzen direla eta modu polit eta lasaia da elkartzeko. Beno hau dena laburtzeko, nire ustez lokalak leku lasai eta elkartzeko moduko modu interesgarri bat dela da eta kontran daudenak ba beno errespetatu egin behar da, baina beno hau izan da nire iritzi artukulua eta esoero dut gustatu izan. SARAI IDIGORAS 3B Nire aitona Juan Jose Uranga izenekoa 1931ean jaio zen otsailaren 14ean Orion, herri txiki bat kostaldean, eta 2 anai-arreba zituen.
Nire aitonari txiki-txikitatik gustatu izan zaio arrantza, gero ere garai haietan ez zegoen lanik orduan gizonak lanera bidaltzen zituzten itsasora edo beste lanen batera baina ohikoena itsasora joatea izaten zen, dirua eta janaria ekar zezaten etxera. Bera lan egiten zuen baporean beste langile bat bezala egiten zuen lan, bere aita baporeko kapitaina zen baina urteak aurrera egin ahala nire birraitona hil egin zen eta nire aitona kapitain bezala jarri zen. Denbora handian egoten zen itsasoan baina noizbehinka etortzen zenean denbora dexente izaten zuen. Nire aitona gaztea zenean ezagutu zuen nire amona, Lucia izenekoa. Garai haietan oso gazte ezkontzen ziren eta beno nire aitona 20 urte zituela ezkondu zen eta nire amona beno ez dakit esaten baina bera baino gazteago. Nire aitonak istorio asko kontatzen zizkidan txikia nintzenean, arrantzarenak edo beraren bizitza nolakoa zen txikia zenen. Adibidez behin kontatu zidan itsaso txarra eta euri ugari egiten zuen egun batean itsasontzia aberiatu egin zitzaien, orduan egun bat edo bi itxaron behar izan zutela konpondu ahal izateko edo norbait laguntzera joan arte itxaron behar zuten. Gero ere kontatzen zida txikiak zirenean ez zeudela orain dauden mugikorrak, orduan kalera atera eta bueno aurkitzen zituen jendearekin egoten zela, baita ere kontatu zidan arraunean ibilia zela eta ez zirela orain ditugun enbarkazioak bezala, egurrezkoak ziren eta oso pisutsuak, egun batean zortziko (8x) batean zegoela marea beran egoten denen islitak geratzen dira eta beno bera timonel (patroi) zegoela ez zuen ikusi eta horren kontra jota enbarkazioa erditik puskatu zuen. Zoritxarrez nire aitona 2013ko azaroaren 7an hil zen. |
Archivos
Junio 2017
Categorías |